O sztukach wszelakich - dźwięk w filmie
dźwięk w filmie, jedna z warstw dzieła filmowego, na którą składają się słowa mówione (dialogi, monologi), muzyka, efekty akustyczne i cisza.
dźwięk w filmie, jedna z warstw dzieła filmowego, na którą składają się słowa mówione (dialogi, monologi), muzyka, efekty akustyczne i cisza; o jej znaczeniu decyduje kontekst obrazu. W zależności od relacji między dźwiękiem a pozostałymi warstwami filmu wyróżnia się:
dźwięk wewnątrzkadrowy – kiedy zachodzi pełna zgodność między warstwą dźwiękową i wizualną, chociaż w takiej sytuacji świat dźwięków jest sztucznie ograniczony zawartością kadru;
dźwięk pozakadrowy, tzw. off, który dochodzi spoza ekranu, ale istnieje w świecie przedstawionym i widz domyśla się jego źródła (osoba mówiąca, samochód, spiker w radio);
dźwięk transcendentalny, tzw. over – jest słyszany tylko przez widza, np. głos lektora, muzyka, niektóre odmiany monologu.
zob. też: tor fonii, kamera, narządy zmysłów, akustyczne efekty, film dźwiękowy, film niemy.
dźwięk wewnątrzkadrowy – kiedy zachodzi pełna zgodność między warstwą dźwiękową i wizualną, chociaż w takiej sytuacji świat dźwięków jest sztucznie ograniczony zawartością kadru;
dźwięk pozakadrowy, tzw. off, który dochodzi spoza ekranu, ale istnieje w świecie przedstawionym i widz domyśla się jego źródła (osoba mówiąca, samochód, spiker w radio);
dźwięk transcendentalny, tzw. over – jest słyszany tylko przez widza, np. głos lektora, muzyka, niektóre odmiany monologu.
zob. też: tor fonii, kamera, narządy zmysłów, akustyczne efekty, film dźwiękowy, film niemy.
« powrót
